Call for Papers: CZY MOŻLIWA JEST NAPRAWA POLSKIEGO SZKOLNICTWA WYŻSZEGO I NAUKI? WYZWANIA I ROZWIĄZANIA, ZANIEDBANIA I SKANDALE

Stan polskiego szkolnictwa wyższego, a wraz z nim polskiej nauki, budzi silne emocje i głośne dyskusje. Próbując opisać go poprzez opozycje, możemy zarysować chociażby takie zestawienie:

• z jednej strony - miliony przeznaczone na badania przepływające przez NCN (w roku 2015 wartość dofinansowania w konkursach NCN wyniosła łącznie około 943 mln zł, z czego 155 mln (16%) w grupie HS), z drugiej – znikomy w nich udział 100tysięcznej armii polskich pracowników nauki (w roku 2015 wg danych GUS w Polsce było 95918 nauczycieli akademickich – w tym samym roku NCN zakwalifikował do realizacji 2059 wniosków złożonych w konkursach na projekty badawcze (w tym 26,4% stanowiły projekty z grupy HS) co oznaczałoby jeden zaakceptowany wniosek na niemal 50 nauczycieli akademickich, a przecież wnioski składają też doktoranci, nie wliczani w tę liczbę.
• coraz głośniej wygłaszane postulaty innowacyjności i jednocześnie diagnozy w rodzaju „Nie zostaje mi czasu na pracę naukową” i zarysowany w ciemnych barwach obraz sytuacji polskiego młodego naukowca (Piotr Kowzan, Małgorzata Zielińska, Agnieszka Kleina-Gwizdała, Magdalena Prusinowska, Nie zostaje mi czasu na pracę naukową. Warunki pracy osób ze stopniem doktora, zatrudnionych na polskich uczelniach, Raport NOU, Gdańsk/Bydgoszcz/Warszawa 2016).
• warunki formalne działania szkół wyższych: wielokrotnie nowelizowana ustawa i obecnie 15 zgłoszeń zespołów (trzy zwycięskie już wybrane) gotowych zmierzyć się zadaniem opracowania i skonsultowania założeń nowej ustawy, co oddaje skalę zainteresowania radykalną i być może – uwzględniającą warunki i oczekiwania polskich uczelni i ich pracowników, zmianą w warunkach funkcjonowania.
• jednostki z oceną A czy nawet A+ uzyskaną w procesie parametryzacji i szczycące się wyróżniającą oceną prowadzonych studiów przyznaną przez Polską Komisję Akredytacyjną, w odniesieniu do których kierowane są jednocześnie oskarżenia o kształcenie bezrobotnych i bezużyteczność przekazywanych kompetencji. Mamy też liczne przypadki negatywnych akredytacji kierunków, skandale z plagiatami i piętrzące się sprawy dyscyplinarne.

To tylko hasła, przykłady jakże bogatego i różnorodnego pola, jakim dla nauki jest sama nauka i kształcenie akademickie. Odkąd w 2010 roku przytoczyliśmy dyskusję nt. sytuacji humanistów jako autorów, wiele się zmieniło tak w regułach funkcjonowania polskiej nauki (w tym w szczególności w naukach humanistycznych i społecznych), jak i dorobku zgromadzonym wokół tej refleksji. Nawiązując zarówno do ówczesnych rozważań, jak i do wszelkich nowszych ustaleń, uregulowań i doświadczeń, chcemy zaprosić do dyskusji o kondycji i przyszłości polskiej nauki i szkolnictwa wyższego. Pozostajemy otwarci na wszelkie formy naukowego namysłu – prezentacje wyników badań ilościowych, jakościowych (w tym także typu studium przypadku), przekrojowych czy porównawczych, analizy instytucjonalne, rozważania filozoficzne, eseje recenzyjne i sprawozdania.

FORMALNOŚCI

Terminy: teksty przyjmujemy do końca sierpnia 2016 roku.
Planowana publikacja: w numerze 3/2016 Kultury i Edukacji.
Pod względem edycyjnym teksty powinny spełniać wymogi stylu APA. Szczegółowe wytyczne znajdują się w części "Dla Autorów"

Zaproszenie

Redakcja "Kultury i Edukacji" zaprasza autorów do składania tekstów w jezyku polskim lub angielskim. Publikujemy obecnie w rocznym cyklu wydawniczym cztery numery - dwa polskojęzyczne i dwa angielskojęzyczne. Zgodnie z listą MNiSW publikacje w "Kulturze i Edukacji" owocują 12 punktami oceny parametrycznej.

Zapraszamy do zapoznania się w wytycznymi w części "Dla autorów".